“Bevordering van voldoende woongelegenheid is voorwerp van zorg der overheid”, aldus artikel 22 lid 2 van onze Grondwet. Deze kernachtige volzin is in tweeërlei opzicht treffend juist. Allereerst in staatsrechtelijk opzicht natuurlijk; De overheid in brede zin heeft een belangrijke taak – een zorgplicht - waar het gaat om wonen in Nederland.
Bij de voorbereiding op deze bijdrage heeft mijn fractie met veel mensen gesproken die direct geconfronteerd worden met de gevolgen van de aardbevingen in Groningen. Met een wethouder in een dorp waar veel huizen flinke schade hebben ondervonden; met een statenleden die grote zorgen heeft over het perspectief van Groningers en mensen in Noord-Drenthe, met een juriste die schade afhandelt. Zonder uitzondering schetst een ieder een droevig beeld hetgeen ook wordt bevestigd door de internetconsultatie.
Vanuit met name Amerika kennen wij het begrip: werkende armen. Mensen met een volledige baan die ondanks het feit dat ze elke dag hard werken toch niet voldoende verdienen om rond te komen. Ze verdienen te weinig om zichzelf en hun kinderen te onderhouden. Nu hebben wij bij dit begrip nog steeds een buitenlandse associatie, mijn fractie zou niet graag willen dat het ook in ons land een bekend fenomeen wordt dat mensen met een volledige baan toch niet voldoende verdienen om te voorzien in het eigen levensonderhoud.
Ter beoordeling van deze Kamer ligt de begroting van het ministerie van Infrastructuur en Waterstaat. Vooropgesteld is mijn fractie verheugd dat een groot deel van het budget van het ministerie gaat naar duurzaamheid en de verbetering van het openbaar vervoer.
Seksuele misdrijven zijn strafbare feiten die een enorme en blijvende impact kunnen hebben op het leven van slachtoffers en hun naasten. Misdrijven als deze raken immers aan de seksuele en lichamelijke integriteit, iets wat bijzonder kwetsbaar en breekbaar is. Plegers van seksuele misdrijven maken iets stuk dat in wezen niet meer te helen is. Daar komt nog eens bij dat seksuele misdrijven omgeven zijn door een complex van schuld en schaamte en dat ze soms ook nog eens buitengewoon moeilijk wettig en overtuigend te bewijzen zijn en die combinatie van factoren vergroot de kans op zogenoemde secundaire victimisatie, waarbij iemand ten gevolge van een vrijspraak of door het idee dat zij of hij achteraf misschien zelf ook anders had moeten handelen eigenlijk voor de tweede keer slachtoffer wordt.
Spionage is van alle tijden, maar kent wisselende verschijningsvormen. Van klassieke en Bijbelse voorbeelden als de vermomde Odysseus en de verspieders van Jozua, via iconische voorbeelden als de Enigma machine en de afluistertunnel onder Oost-Berlijn tot de realiteit van de afgelopen jaren, met trollenlegers, cyberaanvallen en schimmige praktijken op de parkeerplaats naast het gebouw van de OPCW.